نوابه مادری خاص از طالقان

آسمان جامعه روستايي ايران آسماني است پر ستاره، از زناني گمنام، كه طي قرن‌‌ها در وادي علم و فرهنگ و حقيقت بوده و هستند آنان با زبان ساده به صورت داستان، لالايي و  شعر، فرهنگ انساني را به‌صورت شفاهي و گاهي مكتوب منتقل مي‌كرده‌اند. آنها با توجه به ذات پاك دروني برگرفته از طبيعت بكر انديشه‌هاي فلسفي و عرفاني را در قالبي ساده به نسل‌هاي بعدي منتقل كرده‌اند. پيام آنان دعوت به صلح، بشردوستی بوده است. آنها سفيران گمنام عشق و زيبايي بوده‌اند……….. نكته تأسف‌برانگیز اين که نسل این بانوان روستايي بشدت در معرض کم  شدن است

نَوابه یکی از هزاران  زن روستایی  عارفه است .  خدای اوپویا است و از روی عادت  عبادتش نمی‌کرد. اعتقاد او مکتب های  فلسفی نبود او با زبان روزمره خدا، دانش، دین، فلسفه را تفسیر می‌کرد. نوابه نمایش زاهدانه و تکبّر نداشت ، دانش و تجربه را   بسادگی  در کمال شور و طراوت تفسیر میکند. جهان‌‌‌‌شناسی نوّابه امیدوارانه و خدا محور است.

این کتاب به گوشه ای از زندگی این بانوی روستایی از تالکان “طالقان” می پردازد