میراث زندگی اثر علی مزارعی

در کشوری قدیمی، میانِ یک صحرای بزرگ، دهکدۀ کوچکی وجود داشت که یک سر آن به درخت‌های خشک شده از بی‌آبی و سر دیگر آن به چاه‌های عمیق قناتی که معلوم نبود، چند صد سال پیش کدام مردان ارادۀ خاکی آن را حفر کرده بودند، که اندک آبی خنک از دل زمین به بیرون می‌کشید.در این دهکده اکثر مردم کشاورز بودند. آن‌ها که کشاورزی نمی‌کردند در آسمان و زمین پی پرنده و حیوانی چشمشان سوسو می‌کرد؛ اما بد اقبال‌تر از آن بودند که میان بیابان و آسمان شکاری نصیبشان شود. ثروتمند‌ترین افراد آنجا گاو و گوسفند داشتند؛ اما آنقدر بریده از زندگی که حتی برای دعا کردن هم از نفس حق گذشتگان تمسک می‌جوییدند.